Serce – nie sposób przecenić jako naszego najważniejszego organu. Odwoływali się do niego wielcy artyści tworząc swoje działa, nieustannie badają je naukowcy, jego moc wykorzystuje się w wielu systemach rozwoju. Także i my – osoby stosujące techniki kwantowe – korzystamy z jego mocy. Z czego wynika jego moc?
A. de Saint Exupery uważał, że
dobrze widzi się tylko sercem – najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.
Serce łączymy przeważnie z uczuciami niosącymi najwyższe wibracje – miłością, przyjaźnią, wiarą. Kiedy ich doświadczamy mówimy, że czujemy je właśnie w sercu. O kimś nieczułym powiada się, że ma „serce z kamienia” czy też „lód w sercu”.
Od wieków zaś różni nauczyciele nawołują, byśmy słuchali serca, kierowali się jego głosem, czy też podążali drogą, która wskazuje. Zwyczajowo uważa się je za siedlisko duszy pewnie dlatego, że jest pierwszym organem, który kształtuje się w rozwoju człowieka oraz ostatnim, który kiedy przestaje działać obwieszcza jego odejście.
Badania nad sercem prowadzone są wieloaspektowo. Ja chciałbym dziś zwrócić uwagę na działalność amerykańskiego Instytutu HeartMath (www.heartmath.org), który działa od 1980 roku. Obszar jego eksploracji obejmuje wpływ stresu i emocji na serce człowieka oraz powiązania serca i mózgu. Po części instytut stara się dowieść wiodącej roli serca w naszym organizmie.
System nerwowy serca
Dziś wiemy, że serce posiada wysoce złożony system nerwowy składający się z 40 tysięcy komórek nerwowych (więcej w książce J. A. Armour’a pt. Neurokardiologia). Komórki nerwowe serca są analogiczne do tych, które znajdują się w mózgu. Naukowcy uważają, że serce i mózg mają ze sobą permanentną łączność, która zapewnia stałą komunikację.
Badania HeartMath idą dalej i wskazują, że serce ma zdolność uczenia się, zapamiętywania, przechowywania wspomnień, wpływu na nasz organizm niezależnie od naszego mózgu. Uważa się, że serce posiada własną inteligencję, co też zostało opisane w wielu medycznych periodykach.
Bardzo ciekawym przypadkiem są „obce” wspomnienia, które pojawiają się u osób, które zostały poddane transplantacji serca. Sugerować może to, że serce jest poważnym nośnikiem pamięci. Co ciekawe, takie osoby wykazują także upodobania, czy też zainteresowania, które wcześniej były domeną dawcy.
Badania wskazują, że serce wysyła więcej sygnałów do mózgu niż jest przesyłanych w druga stronę. Wysyłane sygnały wpływają na funkcjonowanie ośrodków mózgowych człowieka, które są odpowiedzialne za zachowanie, percepcję oraz odczuwanie emocji.
Pole serca
Serce posiada niezwykle silne pole elektromagnetyczne. Ocenia się, że przyjmuje ono kształt torusa o średnicy od 1,5 do 3 metrów (badania magnetometrem). Pole jest zmienne w zależności od naszych emocji. Co ciekawe – pole serca przenika także inne osoby, z którymi mamy styczność i jest nośnikiem emocji, które te osoby odczują.
Niezwykłe zaś rzeczy zaczynają się zadziewać, kiedy grupa osób pracuje w „polu serca” ze zbliżoną intencją. Pojawia się wtedy zjawisko globalnej koherencji.
Niestety wszystko, co napisałem powyżej także dotyczy negatywnych emocji. Jeśli się te pojawiają to blokują one poprawną współpracę na linii serce – mózg. Nie od dziś wiemy, że zaburzony rytm serca wpływa na nasz sposób myślenia. Zmienia się wtedy odbierany przez nas obraz rzeczywistości.
Dlaczego jeszcze warto dbać o czystość naszego serca i jakość tego, co odczuwamy?
Badania naukowe dowodzą, że pozytywne emocje i uczucia nie tylko korzystnie wpływają na nasz mózg, ale także wzmacniają nasz system immunologiczny, powodują powolniejsze starzenie się, obniżają ciśnienie krwi, a także redukują poziom hormonów stresu w krwi. Na nasze serce możemy wpływać świadomie. Jeśli „rozpuścimy” w sercu pozytywne emocje, jakość pola serca zacznie się odmieniać.
Zachęcam zatem do świadomej praktyki w polu serca.
Do usłyszenia.
